ایده ای به شرح ذیل به نظرم رسید که براساس تجربیات قبلی خودم در گردشگری به وجود آمده و به عنوان پاسخ یکی از تمرینهای متمم در درس ارزش آفرینی نیز آن را بازنویسی کرده ام .
۱) کسب و کار مورد نظرتان را
به صورت مختصر شرح دهید.
در حال حاضر برای شرکت در تورتفریحی داخل ایران باید به وب سایت یک دفتر
خدمات مسافرتی مراجعه و پس از انتخاب پکیج مناسب و واریز وجه پکیج تور ، طبق
برنامه دفتر مذکور در محل قرار زمانی و مکانی شروع تور حاضرشده و برنامه تور را
استفاده کرد . در اغلب موارد با توجه به هزینه های بالای دفتر آژانس مذکور و
شرکتهای واسطه خدماتی و فروش تور (آژانس های همکار دفتر اصلی و حوزه های مختلف برنامه
ریزی و اجرای تور از قبیل اقامت ، حمل ونقل ، غذا/نوشیدنی/میان وعده ها ،
بازدیدهای متنوع ، تفریحات و سرگرمی ، بیمه ، صنایع دستی ، سوغات و تورلیدرها)
قیمت تمام شده به ویژه در مسیرهای شناخته شده خیلی زیاد است و استقبال کمی از
سفرهای دسته جمعی می شود . به طور طبیعی باید بستر قانونی این کسب و کار دیجیتالی
( حضورمسئول مدیریت فنی مجوز دار و مجوز بند ب برای شروع پروژه و مجوزهای الف و پ برای
فازهای بعدی و شبکه ای از خدمات گردشگری مختلف اجرای تور مورد اشاره دربالا) فراهم
شود . از طرفی اگر به جای اینکه گردشگران به سراغ دفاتر خدمات گردشگری بروند (اغلب در مسیرهای شناخته شده
در اختیار آژانسهای خاص می باشد) اپلیکیشن دفتر مذکور و با کمک گوشیهای هوشمند به
دنبال مشتریان باشد مزایای فراوانی بوجود خواهد آمد . پیشنهاد می شود برای شروع پروژه
مسیر کلاسیک گردشگری اصفهان شیراز یزد کاشان با سطح اقتصادی متوسط وتجهیزچند خانه
محلی (بوم گردی ) و یا کمپ های فول سرویس برای مشتریان کلان شهرتهران در نظر گرفته شود . در مراحل بعدی مقاصد و شهرها و روستاهای
دیگرو سطح لوکس و سفارشات خاص گردشگری قابل اضافه کردن می باشد .
البته بیشتر قسمتهای این ایده و روند در دنیا ازطریق سایتهایی مثل تریپ ادوایزر در حال اجراست و در
ایران ازطریق بعضی از دوستان من ازطریق اپلیکیشن و سایتهای بزنیم بیرون و TripBaMa و ایران پلنر و دستریپشن
و بعضی سایتهای دیگربه صورت محدود شروع شده و بعضی از خدمات را شامل
می شود اما آنچه در نظر من است کل خدمات یک سفردسته جمعی با کمترین قیمت تمام شده
و قابل رقابت با تورهای فعلی است .
بدیهی است توجه به اصول اکوتوریسم و توسعه پایدار و مراقبت از جوامع محلی
(اقتصادی ، فرهنگی ، زیست محیطی) همیشه باید در درجه اول اهمیت باشد .
بنابرتجربه شخصی ودوستان باتجربه (راهنمایان حرفه ای ایرانگردی) ، محصول
این کسب و کار زمانی فراگیر خواهد بود که بستر این اپلیکیشن در دنیای فیزیکی بارها
تجربه شده و جواب داده باشد . یعنی ازشروع برنامه تور باید قراردادهای از پیش
تنظیم شده با نودهای مختلف مسیر اجرای برنامه بسته شده و کل مسیر قابلیت پشتیبانی
24 ساعته داشته باشد . (مالکان انواع اتوبوس بین شهری ،وسایل حمل و نقل درون شهری
، وانت بارها و وسایل مسیرهای کوهستانی و صعب العبور ، غذاخوری ها و اقامتگاههای سنتی
و بوم گردی ، قراردادهای تخفیف کلی در ورودی های جاذبه ها و فروشگاههای صنایع دستی
و سوغات محلی ، شرکتهای بیمه آنلاین و کم هزینه ، تورلیدرهای محلی با قراردادهای
بلندمدت و کم هزینه) و این مهم بوسیله افرادی (راهنمایان گردشگری) قابل اجراست که
مسیر اجرای تور را بارها تجربه کرده اند و بعد از دریافت مدرک مدیریت فنی گردشگری قابلیت
طراحی و ابلاغ پکیج تور را دارند .
2) بگویید که به نظر شما ،
ارزشی که این کسب و کار ایجاد می‌کند چیست؟ چه ارزشی را که قبلاً نبوده است خلق
خواهد کرد؟
کاهش قیمت تمام شده تور ،
تجربه تورهای با جاذبه های متنوع برای سلیقه ها و درآمدهای مختلف ، توسعه کمی و
کیفی خدمات گردشگری ، بسترسازی برای اجرای تور با مقاصد کمترشناخته شده ، ارتقای
فرهنگ گردشگری در کشور ، گرایش مردم به تورهای متنوع و باکیفیت داخلی به جای
تورهای تکراری و خسته کننده کشورهای همسایه وجایگزینی ایرانگردی متنوع وخاطره ساز
به جای سفرهای خسته کننده و پرترافیک شمال گردی
3) این کسب و کار را در چه صنعتی طبقه بندی می‌کنید؟
در حوزه خدمات آنلاین صنعت گردشگری
4) بازارهای هدف، بازارهای بالقوه و بازارهای آماده آن را شرح دهید.
بازار بالقوه : تمام مردم دنیا و ایرانیانی که ایرانگردی را دوست دارند .
بازارآماده : ایرانگردان سراسر دنیا ومردم شهرنشین استان های مختلف که که
سفردسته جمعی و اقتصادی را ترجیح می دهند البته در فازهای بعدی پروژه ، پکیج
گردشگری برای یک خانواده و با سطوح درآمدی مختلف قابل اجراست .
بازارهدف : تمامی مشتریان خارجی و داخلی فعلی آژانس ها و موسسات خدمات
گردشگری به تفکیک هر شهر- شروع از تهران
5) بازار این فعالیت را – بر اساس معیارهای ارزیابی بازار که در درس‌ها
خوانده‌ایم – تحلیل کنید یا حدس بزنید.
میزان ضرورت محصول :
دنیای دیجیتال با حضور نسل های مختلف گوشی های هوشمند درحال گسترش بوده و
استفاده از خدمات متنوع این بسترجدید کسب وکار در دستور کاربسیاری از صاحبان کسب و
کار سنتی در دنیا و در ادامه در ایران است . تجربه تحولی که اسنپ در حمل و نقل
درون شهری بوجود آورده است با وجود تمامی مشکلات و اصطکاک های بوجود آمده شاهد این
مدعاست . بنابراین گردشگری همراه با تکنولوژی بسیار ضروری و مقرون به صرفه بوده و
گردشگری را در سطح کشور توزیع خواهد کرد .
اندازه‌ی بازار :
بر اساس گستردگی مشتریان گوشی های هوشمند در شهرهای مختلف و در مراحل و
فازهای مختلف پروژه اندازه بازارهدف تعیین و قابل توسعه است .
محدوده قیمت قابل عرضه :
ازسفرهای یک روزه 50000 تومانی کاشان گردی تا سفرهای چند روزه چند
صدهزارتومانی برای ایام تعطیلات چند روزه و براساس خدمات مدنظر مشتریان قابل عرضه
است . این پروژه زمانی قابل دفاع تر است که چندین اتوبوس با هم به یک مقصد اعزام
شوند .
هزینه جذب مشتری یا ایجاد یک مشتری جدید :
در گردشگری دیجیتال مشابه سایرفعالیتهای خدماتی دیجیتال هزینه جذب مشتری
فعلی و ایجاد مشتری جدیدی براساس کیفیت خدمات و تبلیغات دهان به دهان کاهش یافته و
تغییر پذیراست .
هزینه رساندن محصول یا خدمت به دست مشتری :
به نظرم این هزینه صفراست .
منحصر به فرد بودن محصول :
به نظرم هر شرکتی که زودتر وارد این فضا شده و این کسب و کار را شروع کرده
و مراحل ثبت مالکیت معنوی را به دقت و به درستی طی کند منحصر به فرد خواهد بود
همچنان که تریپ ادوایزر رقیب جدی ندارد .
سرعت عرضه محصول یا خدمت جدید به بازار :
با توجه به گستردگی خدمات گردشگری و امکان تغییر جزئی در برنامه و تولید
یک محصول جدید ، سرعت عرضه خدمت جدید در این کسب و کار بالاست و یک مزیت رقابتی
فوق العاده را برای این خدمت بوجود می آورد .
سرمایه گذاری اولیه :
چون ضوروتی ندارد بستر فیزیکی اجرای برنامه درشروع پروژه در اختیارصاحب
اپلیکیشن باشد هزینه جذب و یا ایجاد بسیارفقط هزینه تولید اپلیکیشن است .
پتانسیل عرضه محصولات وابسته :
یکی از دوستان عزیزم از طریق فیس بوک و وب سایت http://seeyouiniran.org/
مردم دنیا را برای دیدن ایران دعوت و ترغیب کرد و این روزها هاستل بسیار زیبا و
دوست داشتنی کوژین را نیزبا همراهی دوستان درجه یک مثل خودش اداره کرده و خدمات
اقامت و کافی شاپ نیز ارائه می کند . این روند در مورد خدمات اقامت ،غذا وحمل و
نقل برای شرکت پیشنهاد شده نیز قابل تصور و اجراست .
مدت زمان زنده ماندن محصول :
با توجه به امکان ارتقای اپلیکیشن پروژه بر پایه تغییرات تکنولوژی (سخت
افزار و نرم افزار) ، محصول این پروژه در بلند مدت قابل بهره برداری و فعالیت
خواهد بود .
به نظرم به غیر از اینکه ماجرای رضایت شغلی و عملکرد کارکنان، تا حدی به ماجرای مرغ و تخم مرغ تبدیل شده ، در سازمانهای بزرگ دولتی حضور فراوان مدیران تصادفی باعث شده تلاش برای ارتقای رضایت شغلی نتیجه معکوس داشته و به جای افزایش کمی و کیفی عملکرد کارکنان،موارد حاشیه ای بسیار تعیین کننده باشد.
در چند روز گذشته در مصاحبه درون سازمانی ارتقای گروه شغلی (سطح کارشناسی ارشدسازمانی)شرکت کردم . جالب است که از چهار نفر مصاحبه کننده مقابل ( که ۲نفر از آنها ازمدیران تصادفی سازمان بودند) هیچکدام برای این سئوال پاسخی نداشتند که چرا بالاترین گروه شغلی سازمانی در اختیار افرادی است که کمترین خروجی و اثربخشی را در سازمان دارند و البته کارمندهای بسیار حرف گوش کنی هم هستند !؟
بودن یا نبودن رضایت شغلی در سازمانهای بزرگ ضروری است ؟ چرا؟
این نوشته رو نوشتم که بیشتر به این موضوع فکر کنم .