پیش نوشت صفر : انتخاب عنوان این پست برای خودم هم شفاف و در دسترس نبود اما به نظرم می رسد با توضیحاتی که می نویسم سعی می کنم ارزش آن را بیشتر و واقعی تر نشان دهم .
پیش نوشت یک : این چند خط را ثبت می کنم تا تعهدی برای من باشد برای اینکه با بررسی دقیق تر این پست را کامل کنم .
اصل ماجرا : به نظرم یکی از وظایف مهم هر شخصی در حوزه شناخت آداب و رسوم و فرهنگ و نیز ادیان نیاکان هر کشوری ، مثل ایرانیان باستان حین معرفی و ترویج آنها در حضور گردشگران و علاقمندان ، با هدف ارتقای صحت توضیحات قابل ارائه ، اتکای اطلاعات مذکور به اسناد تاریخی است . به ویژه اگر یک راهنمای گردشگری دراین موقعیت باشد .
اخیرا در چند جلسه که با تعدای از اساتید باستانشناسی و تاریخ داشتم از چند نفر شنیدم که برای بعضی از شخصیتها و آداب و رسوم مهم باستانیان ایران و جهان اسناد تاریخی علمی و قابل تایید در حوزه دانشگاهی وجود ندارد و موارد مذکور با اتکا به باورهای مذهبی و اعتقادی مثل آیات و روایات و نقل قولهای بزرگان بررسی و معرفی می شوند . به عنوان مثال در مورد پیامبران بزرگی مثل حضرت موسی و حضرت عیسی شواهد تاریخی مورد اشاره وجود ندارد .
ادامه دارد ...