این کتاب فوق العاده را با ترجمه نسرین پارسا مطالعه کرده ام . این کتاب پرمحتوا پاراگرافهای کاربردی زیادی دارد که نمونه ذیل یکی از آنهاست که قبلا در متمم نوشته ام :
“لازم نیست برای احساس رضایت کردن ، از احساسات ناخوشایند دوری کنیم ، بلکه نباید بگذاریم احساسات مخرب بدون کنترل ، جانشین تمام حالات روحی خوشایند گردند .افرادی که در مقاطعی به خشم یا درماندگی شدید گرفتار می شوند ، در صورتی که به همان میزان اوقاتی شاد یا لذت بخش را سپری کنند ، همچنان می توانند احساس خوشبختی کنند .”
البته به نظرم در موارد نادری ترجمه می توانست روان تر و ساده تر باشد به عنوان مثال وقتی بحث غرقه شدن در کار برای افرادی با بهترین حالت هوش هیجانی مطرح می شود این جمله را می خوانیم :
“توجه به قدری متمرکزمی شود که افراد تنها از محدوده باریکی که به ادراکشان از تکلیف دست انجام مرتبط است آگاهند و پیگیری زمان و مکان را از دست می دهند”
گلمن براساس بررسی های خود و تحقیقات سایرین مثل تد هوستون می نویسد :
“موضوعات خاصی چون میزان ارتباط جنسی،نحوه تربیت فرزندان،یااینکه زن وشوهر با چه میزان بدهی و پس انداز،احساس راحتی می کنند،موضوعاتی نیستند که یک زندگی زناشویی را پابرجا نگهدارند یا متلاشی سازند. برعکس نحوه بحث درباره این نکات حساس است که در سرنوشت ازدواج حائز اهمیت بسیار است. حتی این که زن و شوهر درباره نحوه مخالفت کردن به توافقی با یکدیگر برسند، رمز بقای ازدواج است.”
وی بیان می کند “زندگی خانوادگی اولین مدرسه آموزش هیجان هاست.”
فکر می کنم مطالعه درسهای کارگاه عزت نفس و گوش کردن به فایل صوتی گفتگوهای دشوار حین مطالعه این کتاب ، یادگیری کریستالی را چندین برابر می کند .
