روز گذشته برای معلم و دوست خیلی عزیزم نوشتم :
محمد رضا جان
امروز کمی وقت گذاشتم تا پست مرتبطی رودر روزنوشتها پیدا کنم وتجربه این روزهای خودم رو با یه دوست عزیز و معلم بزرگوار مطرح کنم ولی موفق نشدم به همین دلیل زیراین پست نوشتم و همراه با قدردانی و تشکر از خودت ، به همه دوستان نازنینم که سالها این فرصت رو داشتیم که کنار هم در متمم و روزنوشته ها نفس بکشیم تبریک میگم که هشتمین سالروز متمم رو زندگی می کنیم .
درطول دوسال گذشته که به اجبار کرونا امکان کاردر حوزه گردشگری خیلی سخت و تقریبا متوقف شده بود برای مدیریت مالی هزینه های روزمره خانواده ، سرمایه گذاری مشترک رو با یه دوست شروع کردم و با رعایت نکات مختلفی که از اینجا و متمم یاد گرفتم سعی کردم رابطه دوستانه رو ارتقا بدم و در عین حال با احترام به حفظ منافع طرفین از امکان ضررهای آتی جلوگیری کنم . طی دو ماهه اخیر به این جمع بندی رسیدم که ادامه رابطه داره سخت تر میشه و دیروز بعد از۲۰ ماه یه گفتگوی دشوار روبرای جدایی تجربه کردیم . گفتگویی که خیلی خوب شروع شد و با رعایت نکات اخلاقی و حرفه ای ، عالی ادامه یافت و نتیجه اش در هفته های آتی مشخص میشه . البته قطعا منظورم این نیست که همه چیز به نفع من تموم بشه .
دوست داشتم حال خوبم رو با معلم پرتلاش خودم و بقیه متممی های درجه یک تقسیم کنم (این صفت شامل خودم که فعالیتم چند ماهه کم شده نمیشه) وهمراه با ثبت این دل نوشته در روزنوشته ها سپاس عمیق و صمیمانه ام رو منتقل کنم .
زنده باد
